شوت كردن بسمت سبد ، هدف نهايي تمام حركات و مهارتهاي بازي است. يك بازيكن بدون تسلط بر مهارت شوت ، يك بازيكن كامل نيست زيرا قادر به امتياز آوردن نخواهد بود. بنابراين بازيكن بايد تمرينات وسيع و گسترده اي در مورد شوت داشته باشد تا بتواند تعداد شوتهايي را كه منتهي به گل مي شوند ، افزايش دهد. شوت كردن به عواملي مانند عمكس العمل ، تعادل ، اعتماد به نفس ، كنترل اعصاب ، قدرت عضلات ، تمركز فكر ، روحيه قوي و انضباط كامل نياز دارد ، زيرا در شرايط شور و هيجان و التهاب مسابقه و در برابر دفاع شديد ، اين نكات اهميت فوق العاده اي دارند.

انواع شورت عبارتند از :
1- شوت ثابت
2- شوت جفت
3- شوت از زير سبد
4- شوت واليبالي
5- شوت پنالتي

1- شوت ثابت :

از آنجا كه دفاع از اين شوت ساده تر است ، بيشتر در مواقع پرتاب آزاد يا پنالتي از آن استفاده مي شود و خود انواع مختلفي دارد كه عبارتند از :
الف-شوت دو دستي از سينه (Two-handed set shot from chest)
ب-شوت دو دستي از بالاي سر (Two-handed set shot from over head)
ج-شوت يك دست (One handed set shot)

الف-شوت دو دستي از سينه : اين شوت در قديم رايج بوده ولي امروزه تقريبا منسوخ شده است. شرايط توپ در اين شوت شبيه پاس دو دستي از سينه است. دست در پهلوهاي توپ طوري قرار مي گيرد كه انگشتان شست كمي متمايل به قسمت عقب توپ باشند. پاها به اندازه عرض شانه باز و بصورت موازي هستند. البته مي توان يك پا را جلوتر از ديگري قرار داد. پرتاب بوسيله حركت سريع آرنج ها ، مچ و انگشتان صورت مي گيرد. بطوريكه انگشت شست و سبابه در آخرين مرحله از توپ جدا مي شوند.
ب-شوت دو دستي از بالاي سر : استفاده از اين شوت نيز امروزه منسوخ شده است. روش اين شوت مشابه پاس دو دستي از بالاي سر است. با اين تفاوت كه توپ با قوس بطرف حلقه پرتاب مي گردد.

ج-شوت يك دست : از سال 1930 كه شوت دو دستي منسوخ گرديد ، شوت يك دست محبوبيت خاصي پيدا كرد. نكاتي كه بايد در هنگام شوت يك دست به آنها توجه كرد ، بشرح زير است :
• زاويه بين ساعد و بازو بايد حدود 90 درجه باشد كه با توجه به عوامل مختلف كم و زياد مي گردد.
• بازوي پرتاب كننده بايد موازي خط افقي باشد.
• آرنج ها بهنگام شوت بايد در جهت سبد واقع شوند. بنابراين بهتر است زاويه بين بازو و تنه در حدود 90 درجه باشد.
• دست چپ در عمل شوت دخيل نيست و تنها نقش حفظ ، هدايت و انتقال توپ به مرحله پرتاب را بعهده دارد.
• انگشتهاي دستي كه پرتاب كننده است ، به حالت نيمه استراحت در زير توپ قرار مي گيرد و هيچ گونه گرفتگي و انقباضي نبايد وجود داشته باشد.
• زاويه بين پشت دست و ساعد در ناحيه مچ 90 الي 100 درجه است و معمولا از 90 درجه كمتر نمي شود.
• بهتر است زاويه بين انگشت شست و سبابه ، حدود 45 درجه باشد. انگشتها بايد با فاصله مناسب و به حالت استراحت قرار گيرند.
• توپ نبايد با كف دست تماس داشته باشد. بنابراين ، نيرو بايد در نوك انگشتان متمركز گردد.
• توپ بايد تا لحظه پرتاب بوسيله هر دو دست حمل شود تا دست راهنما وظيفه نگهداري و جهت دادن را بخوبي انجام دهد.
• شوت كردن با باز شدن مفاصل مچ پا ، زانو و ران شروع مي شود و بصورت يك حركت مداوم و پياپي با بالا رفتن دست و باز شدن زاويه كتف و آرنج ادامه مي يابد و دست راهنما كم كم با توپ فاصله مي‌گيرد.
• مچ دست حركتي بسمت جلو دارد يا به عبارت بهتر ، مچ دست در جهت بالا و جلو خم مي شود.
• توپ از نوك انگشتان با مختصر چرخشي رها مي شود.

2- شوت جفت : امروزه شوت جفت رايج ترين شوت در بسكتبال است. انجام اين پرتاب شبه به شوت ايستاده يك دستي است ، با اين تفاوت كه در اين شوت معمولا بعد از دويدن سريع مي ايستند و با يك حركت تند عمل پرش را انجام مي دهند. هنگام پرش بسمت بالا ، بايد توجه شود كه زانوها كمي بطرف جلو خم شوند تا پرش بطرف بالا بخوبي صورت گيرد. پرش نبايد براي رسيدن به حداكثر ارتفاع انجام شود ، بلكه بايد با نرمي صورت پذيرد ، چون پرش با فشار ، بدليل برهم خوردن تعادل ، احتمال موفقيت را كاهش مي دهد. فرود بايد كاملا متعادل باشد و تقريبا در همان نقطه اي كه پرش صورت گرفته است ، انجام شود.

3- شوت از زير سبد : اين شوت شامل انواع مختلفي است كه به ترتيب توضيح داده مي شود.

الف-شوت سه گام : براي بيشتر بازيكنان ، مطمئن ترين شوت ، شوت سه گام است و امتياز آن بسيار بالاست. در انتهاي ضدحمله ها از اين نوع شوت استفاده مي شود.
مراحل اين شوت بشرح زير است :
1- پرش نهايي بايد روي پاي مخالف دستي كه توپ را رها مي كند ، انجام شود. براي مثال ، اگر با دست راست شوت مي كنيم ، پرش نهايي بايد روي پاي چپ باشد.
2- در پرش شوت سه گام ، كسب ارتفاع اهميت دارد ، بنابراين سعي كنيد آخرين گام نصف گام قبلي باشد.
3- هر دو دست تا آخرين لحظات توپ را نگه مي دارند و بدن مهاجم از توپ حفاظت مي كند.
4- وقتي به بيشترين ارتفاع رسيديد ، توپ را بسوي سبد رها كنيد. بهتر است در لحظات آخر تمام توجه خود را به سبد و تخته معطوف كنيد.
5- تلاش كنيد روي دو پا فرود بياييد ، در اينصورت از صدمات احتمالي جلوگيري مي شود.

بطور خلاصه در شوت سه گام ، بازيكن در حال دريبل يك نقطه را در حوالي سبد درنظر مي گيرد و پاي چپ خود را (براي افرادي كه با دست راست شوت مي كنند) روي علامت تعيين شده قرار داده ، شروع به دريبل مي كند. سپس پاي راست را روي زمين گذاشته ، توپ را مي گيرد و پاي راست را روي زمين قرار مي دهد. آنگاه پاي چپ را در جلوي پاي راست گذاشته ، عمل پرش را روي آن انجام مي دهد و اقدام به شوت بطرف سبد مي كند.

ب-شوت هوك : معمولا در شرايطي كه انجام شوت سه گام به راحتي ميسر نيست و در محدوده شوت سه گام قرار نداريم ، هنگام حركت بطور عرضي در محوطه جريمه از اين نوع شوت استفاده مي شود. مزيت اين شوت ، آن است كه دفاع از آن مشكل تر است و عيب آن ، اين است كه احتمال كسب امتياز با اين روش بسيار كم است و نياز به تمرينات بسيار زياد دارد.

4- شوت واليبالي : موقعيت مناسب براي اجراي اين شوت ، زماني است كه توپ در محدوده اي به فاصله يك متري سبد در حال نوسان است. براي اجراي اين شوت بايد پريد و به بالاترين ارتفاع دست يافت ، زيرا كنترل شوت واليبالي در زمان فرود بازيكن بسيار مشكل است. مچ دست و انگشتها در شوت واليبالي بسيار موثرند. زود پريدن يا دير پريدن موجب از دست رفتن توپ خواهد شد. اگر فاصله توپ و سبد بيش از يك متر باشد ، نبايد از شوت واليبالي استفاده كرد.

5- شوت پنالتي : اين پرتاب در شرايطي صورت مي گيرد كه هيچ گونه مزاحمت دفاعي وجود ندارد و فضاي جلوي بازيكن تا سبد كاملا باز و بدون مانع است. پرتاب از فاصله ثابتي انجام مي شود و هيجانات و التهابها مقداري كاهش مي يابد. اين شوت از اهميت خاصي در مسابقات برخوردار است بطوريكه در بعضي مواقع سرنوشت مسابقات را پرتاب هاي پنالتي تعيين مي كند. تمرين بر روي اين شوت بايد بسيار زياد و جدي باشد ، بگونه اي كه بازيكن بتواند براحتي اين شوت را انجام دهد. اين شوت چنان كه قبلا گفته شد ، به سه روش انجام مي شود.
1-يك دستي 2-دو دستي از سينه 3-دو دست از زير كه رايج ترين آن ، همان شوت يك دستي يا (One handed shot) است كه قبلا توضيح داده شده است.